Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Υπερπληροφόρηση


Κυριακή πρωί. Ανοίγω παράθυρα, φτιάχνω καφέ και αμέσως μετά ανοίγω «το παράθυρο στον Κόσμο», δηλαδή τον υπολογιστή, για να μπω στο Δίκτυο. Παλιά αγόραζα εφημερίδα. Πλέον δεν το κάνω εκτός και αν υπάρχει κάτι πολύ συγκεκριμένο που προσφέρει και το θέλω: ένα CD, ένα βιβλίο, ένα περιοδικό, ένα… φουλάρι!
Η περιήγηση ανά τον κόσμο ξεκινάει με το Facebook. Βλέπω τι κάνουν οι «γείτονες», χαμογελάω ή προσπερνάω ανάλογα με το τι γράφουν. Είναι νωρίς όμως για “comment” ή “like”. Προς το παρόν πίνω καφέ και κάνω κλικ στις αναρτήσεις που μου τραβούν το ενδιαφέρον.

Πρώτη ανάρτηση που με ξαφνιάζει από την LiFo: (http://www.lifo.gr/team/readersdigest/38272 )  

Πού γαμάνε οι 8000 πρόσφυγες της #manolada;
"Και ρωτώ , είναι ποτέ δυνατόν να μη γνωρίζουν , αυτό που εγώ έμαθα με μια απλή ερώτηση;"

Μη χειρότερα! «Έχει 8,000 πρόσφυγες η Μανωλάδα;» σκέφτομαι. «8,000;;;» απορώ… «Πρόσφυγες ή μετανάστες;;;» αναρωτιέμαι… Πιο γρήγορο το χέρι από το μυαλό έχει ήδη «ανοίξει» την ανάρτηση. «Πού γαμάνε;;;» εστιάζω με απορία τα μυωπικά ματάκια μου που ακόμη δεν λένε να ανοίξουν. «Μα τι γράφουν; Με τι ασχολούνται;» ξανασκέφτομαι αλλά ήδη βλέπω τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο και διαβάζω…
Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό… Με το άρθρο, τον απίστευτο σχολιαστικό χείμαρρο που ακολουθεί και την επιμονή μου να συνεχίζω την ανάγνωση… Στο μυαλό μου έχει καρφωθεί η αφίσα του NO PROJECT (http://thenoproject.org/greek/ )
 
Σταματώ την ανάγνωση αηδιασμένη, με κόμπο στο στομάχι και θυμωμένη με τον εαυτό μου που κάθεται και διαβάζει τέτοια άρθρα και σχόλια πάνω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα πρωϊνιάτικα! «Σωστά!» αντικρούει ο εαυτός μου. «Μη χαλάσουμε την Κυριακή μας» με ειρωνεύεται… «Δηλαδή, αν εγώ γίνω χάλια τώρα θα αλλάξει αυτή η κατάσταση;» αντεπιτίθεμαι.
Το χέρι μου έχει ήδη κλείσει την ανάρτηση κι έχει ανοίξει την επόμενη στην οποία στάθηκαν τα μάτια μου – το μυαλό ακόμη στην αφίσα του NO PROJECT – κι ο καφές ξεχάστηκε… https://www.youtube.com/watch?v=5MgBikgcWnY  «Οι πρώτες 20 ώρες – πώς να μάθεις οτιδήποτε» Παρακολουθώ με ενδιαφέρον το video και τον Josh Kaufman συνεχίζοντας τον καφέ μου. Χμμμ…. «Ίσως νάχει δίκιο» σκέφτομαι και σχεδιάζω γρήγορα ένα μάθημα πάνω σε αυτό το video. Ανεξάντλητη πηγή η TEDx!

Επιστρέφω στην οθόνη του υπολογιστή:
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=235999&catID=6
«Συσκέψεις κι αποφάσεις στον Ολυμπιακό» Καλά! Εδώ καράβια χάνονται….

«Μια γυναίκα νεκρή από τις πλημμύρες στο Σαν Αντόνιο» Σφίγγεται πάλι το στομάχι μου… Για την γυναίκα και την όμορφη πόλη που δοκιμάζεται. “Dont mess with Texas” γράφει το μπλουζάκι που αγόρασα κοντά στο Alamo αλλά μάλλον η βροχή δεν καταλαβαίνει από τέτοια…

«Πάρτι γενεθλίων στην Ακρόπολη»
Οι εκπλήξεις που περιλάμβανε το ηλιόλουστο μεσημέρι στην ελληνο-ιρλανδική συνάντηση Κορυφής δεν σταμάτησαν στο πρόχειρο πάρτι που στήθηκε στους πρόποδες της Ακρόπολης, αφού στο διπλανό τραπέζι βρισκόταν ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος. Μόλις ο κ. Σαμαράς αντιλήφθηκε την παρουσία του τον συνέστησε στον ομόλογό του από την Ιρλανδία και κάλεσε τον κ. Προβόπουλο να παρακαθίσει μαζί τους ώστε να έχουν την ευκαιρία οι τρεις τους να συζητήσουν την προσπάθεια της Ελλάδας για έξοδο από την οικονομική κρίση, αλλά και τις εξελίξεις στον ελληνικό τραπεζικό τομέα.

Υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει ότι μας δουλεύουν κανονικά; Όλοι όμως! Συμπεριλαμβανομένης και της δημοσιογράφου που υπογράφει το ρεπορτάζ!
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=24718
Τα σχήματα της κεντροαριστεράς είναι σαν κρασιά χωρίς την ετικέτα: πρέπει να είσαι ειδικός για να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο. Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσα κυκλοφορούν ή κυοφορούνται αυτήν την περίοδο. Δεν υπάρχει και ένας κανόνας για το μέτρημα. Τι είναι το ΠΑΣΟΚ; Η ΔΗΜΑΡ; Τι απέγιναν κάποιες πρωτοβουλίες τύπου Φλωρίδη ή Κατσέλη; Πού κατατάσσεται ο Λοβέρδος; Είναι τόσα που, εκ των πραγμάτων, σου διαφεύγουν και τα ονόματα. Ρωτήστε τον εαυτό σας αν θυμάται, τώρα, αυθορμήτως, πώς λέγεται το κόμμα που συγκροτεί ο Λοβέρδος. Δεν θα σας πω - να κάνετε google να το βρείτε.

«Τι είν’ η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τα’ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είν’ ο ήλιος της που κρυφολάμπει…» απαγγέλλω ενδόμυχα και συνειρμικά, διαβάζοντας το άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη για τις «… δύο επιλογές της Άννας»
πίνοντας καφέ, κοιτάζοντας πότε το πέλαγο και πότε τον Μανώλη Κοττάκη, η Άννα Διαμαντοπούλου, μοιράστηκε μαζί μας τους προβληματισμούς της για τη χώρα, την αποστροφή της για το ΠΑΣΟΚ και τα σχέδιά της για το μέλλον.

Δεν διαβάζω άλλο… Σκέφτομαι ότι στις επόμενες εκλογές κάποιοι θα την ψηφίσουν! Τα νεύρα μου τεντώνονται…. Άλλο θέμα:

Δέσαμε! Εδώ τα νεύρα μου γίνανε κρόσσια! Κατά τον κύριο Ζούλα «Οχι, βέβαια, ότι δεν πρέπει να είναι παραδειγματικά κάποια πρόστιμα κυρίως για παραβάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή. Αλλά είναι πια πασίδηλο ότι οι ποινές του ΚΟΚ πρέπει να εκλογικευθούν βάσει των νέων οικονομικών δεδομένων»

Αυτό είναι! Δεν μπορεί να τιμωρείς με 700 ευρώ αυτό που παραβιάζει το κόκκινο και θέτει σε κίνδυνο τη δική του ζωή (επιλογή του…) και άλλων ανθρώπων την εποχή της κρίσης! Κάντο 300 να μπορεί να το πληρώσει! Είμαι βέβαιη πλέον: έχουμε σαλτάρει και δεν φταίει η πανσέληνος!

Ως εδώ ήταν η σημερινή περιήγηση στο μαγικό μας κόσμο! Δεν θέλω άλλη. Θα ακούσω μουσική, θα πάω βόλτα, θα πιω δεύτερο καφέ, ετοιμάσω μαθήματα, θα διαβάσω Τούρκικα, θα παίξω παιχνίδια στον υπολογιστή αλλά δεν θέλω να μάθω τίποτε άλλο για σήμερα Δεν θέλω να πληροφορηθώ τίποτε άλλο! Μπούκωσα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου